Vooraf:

Een goeie dag allemaal

Wij, Adri en ikzelf, zijn  al  een 25 tal jaren samen op weg.
Met jullie allemaal hebben we ook een stukje van die weg afgelegd.
de volledige tekst lees je hier

 

3 mei

SMS: Aankomst in Doornik
VERSLAG: Om 9u kwam Jean Vandeven ons uitgeleide doen met de fiets. Toen we afscheid namen van Evelinde, die met haar man ons huis zal bewonen, begon het toch wel te regenen, zeker. Ons eerste herkenningsteken dat we op de bedevaartweg zaten, kwamen we tegen even voorbij Opwijk. Via de Dendervallei en even verder de Scheldevallei arriveren we in Doornik. Onderweg ontmoetten we reeds een 6-tal fietsers, hoe kan het ook anders: Nederlanders. We overnachtten in een leuke chambre d'hôtes.

 

4 mei

VERSLAG: Na de eerste regendag blijft het fris. Gisteren heeft onze regenkledij toch haar deugdelijkheid bewezen. Het grote voordeel is echter wel dat we hoofdzakelijk wind mee hebben. We wisten niet dat het Scheldelandschap in Wallonië en vooraan in Frankrijk zo mooi was. We zetten ook een stap in onze vroegste geschiedenis: herenboerderijen vanuit de Merovingische tijd, indrukwekkende Cystercienser ruïnes in Vaucelles, Cambrai... de bron van "onze" Schelde.

 

5 mei

SMS: Wij zijn in Compiègne. alles oke veel wind en kou
VERSLAG: Overnachting gevonden in de "speelzaal" van een camping, maar toch goed geslapen. Nayon was een halteplaats voor Compostela-gangers. In Ourscamp terug ruïnes van een cysterciënzer abdij. In Compiègne kunnen we terecht in een echte refugio, uitgebaat door het lokale genootschap. Compiègne heeft een mooi centrum met een grote St Jacobskerk. We delen de refugio met 7 Nederlanders die we de volgende dagen af en toe zullen tegenkomen.

 

6 mei

VERSLAG: In de refugio gisterenavond eerste gesprekken gehad met onze Nederlandse gezellen. Iedereen heeft zowel een andere motivatie voor de "tocht". Een Nederlands echtpaar moet de tocht onderbreken voor een begrafenis. De tocht is wat lastiger. We krijgen venijnige klimpartijen van 6 à 7 %. In Clermont houden we een korte stop. Opvallend vandaag (ook gisteren en morgen...) waren de enorme koolzaadvelden en schitterende blauwe regens aan de huizen en de poorten. De natuur is prachtig ... genieten geblazen.

 

7 mei

SMS: Hoi voorbij Chartres

al 550km fris droog leuk reizen

2 klims 10% en kleine 5%

groetjes aan allen

xxx
VERSLAG: Geen leuke ervaring gehad in onze overnachtingsplaats. Relatief veel geld voor weinig gezelligheid. We rijden de Seine-vallei in en uit (klimmen en dalen) en doorkruisen weer de prachtigste dorpjes. De zon piept af en toe door de sluierbewolking en dan geuren het koolzaad en de andere lentebloeiers fantastisch. Chartres binnenrijden met de fiets: fenomenaal. De kathedraal is ook het eerste gotische bouwwerk dat overal in Europa navolging kreeg. Voorbij Chartres zoeken we een relais op om te overnachten.

 

8 mei

VERSLAG : Voor Chartres reden we in de vallei van de Eure en nu doorkruisen we het stroomgebied van de Loir. Waar we halthouden, kwamen reeds eeuwen lang pelgrims voorbij: Borneval, Chateaudun, Cloyes, Vendôme. Ongelofelijk hoe onze voorouders met simpele werktuigen dergelijke prachtige bouwwerken oprichtten: sobere Romaanse kerkjes tot flamboyant-gotische kathedralen. We komen het allemaal tegen. In een voormalig schooltje vinden we een gastvrij onthaal. We eten samen met de gastfamilie. Het klasje is de living, maar ademt nog helemaal de sfeer van het onderwijs in het begin van de XIXe eeuw. Ik denk aan mijn licenciaatsthesis over het leerplan van 1936 voor de Lagere School en de verhalen van inspecteur Roels. Onderweg passeren we het kasteel van Valmer doorheen het liefelijke dal van de Brenne. Het anders (met de auto) zo drukke Tours rijden we over een feitsersbrug over de Loire binnen langs een uitermate rustige weg. Tours was het verzamelpunt van pelgrims die onderweg het graf van St. Maarten bezochten. We vinden samen met vier andere fietsers overnachting bij de zusters Benediktinessen die nu het pelgrimsoord van de Basiliek van St. Maarten uitbaten. We delen de avondsluiting met de zusters : "de completen" : een unieke ervaring in 2010? Een traditie uit een ver verleden...

 

10 mei

Gisterenavond hebben we gezongen ´completen' meegemaakt. Het is toch vreemd hoe dergelijke dagsluiting ook aan ons `rust geeft voor het slapengaan´. Dat is allicht ook de bedoeling .
Via het dal van de Indre en daarna de Vienne rijden we langs kleine mooie sadjes: Veigné , St. Maure de Tourraine, Nouâtre, Antogny le Tillac, Chatellerault...
Via vieux Poitiers heel onze geschiedenis op een rijtje:Gallo-Romeinen, Karel Martel Martel, De Noormamnnen ( hoe kwamen die in godsnaam hier terecht?) en zo naar Poitiers , Vanmorgen regende het en in de namiddag enkele zware onweders om voor te schuilen. In het centrum hebben we afgesproken met een uitbater van een pelgrimssite (dachten we), We orden echter thuis ontvangen door een lid van het lokale compostela genootschap (met eten , slapen en vooral een leuke babbel),

 

11 mei

SMS: Hallo. Wij zijn in Charoux, 70 km voorbij Poitiers.

2 dagen regen en onweer

vandaag mooie refuge en wat bijtanken

liefs en groetjes

xxx

VERSLAG: Een druilerige regen wanneer we vanmorgen Poitiers bezoeken. De uiterst goed geconserveerde Romaanse Notre Dame is een parel van pure bouwstijl:schitterend . Onderweg zijn er al heel wat plaatsjes die getuigen van de Pelgrimstocht naar Santiago, Na Poitiers zijn we in het maar daar is voorlopig niet veel van te merken voor wat de tmperatuur betreft. We blijven ´s middags in Charroux. Er is een gemeentelijke pelgrimsgite, pas ingericht in een mooi pand in ´vakwerk´We hebben 1 compagnon, een Engels-Ierse Nederlander.

 

12 mei

SMS: Hallo, wij zijn in Montignac. Vele mooie kerken en schattige dorpjes. We overnachten in een oude hoeve - poep chic (toevallig!).

liefs aan allen

xxx

VERSLAG: Het was in Charroux wel koud vannacht. De cv in de gite wordt afgezet in de ´zomermaanden´
Bij 13 graden vertrekken we en fietsen ons warm. In geen tijd staan we in Nanteuil  en vallee. St Amand de bonnieure is ook een mooi plaatsje... en al die schitterende Romaanse kerkjes ontstaan op de pelgrimsroute en bedoeld om pelgrims op te vangen. Volgende stad is Angouilleme met haar schitterede Romaanse Westgevel aan de kathedraal, In de buurt van Ronsenac vragen we in een cafe of er iemand weet waar we kunnen overnachten. Zo belanden we in een schitterende gite de ferme (nomaal niet verhuurd voor één nacht. Een Parijse aristocratische dame heeft na een moeilijke periode uit haar leven besloten het enkele honderden ha. grote familiedomein nieuw leven in te blazen door het telen van streekproducten, bessen, boomgaard... puur biologisch. De gebouwen staan op de grondvesten van een Romeinse villa en heeft ze als gastenverblijf ingericht. We zijn wat gegeneerd door de luxe , maar we krijgen een hoogst persoonlijke geschiedenis te horen en bij vertrek een St.Jacobsschelp om af te geven in Compostella. De dame vraagt aan ons wat ze moet vragen als overnachtingsprijs en het ontbijt....

 

13 mei

korte mail (problemen met telenet-webmail): Alles gaat prima. We zitten in St. Emilion leuke ontmoetingen weliswaar wat koud tot nu toe maar we fietsen ons warm.

VERSLAG: Vanmorgen schijnt de zon maar het blijft wel koud. We hebben genoten van ons luxe verblijf. Via Montignac komen we terug op de route en rijden in één trek naar Aubeterre. Hier ondergaan we terug een vreemd gevoel. Aubeterre heeft een in de kalkrots uitgehouwen Romaanse Kerk van de 5e Eeuw. Hier liggen echt de wortels van onze Gallisch Christelijke cultuur. De geschiedenis hier doet denken aan de catacombentijd in Rome. We hebben wat historische correcties nodig. Komt onze cultuur zo eenzijdig vanuit Rome of hebben onze voorouders niet méér Rome beïnvloed dan dat wij aannemen?
Aquitaime, Perigord... Adri haar lievelingsstreek in Frankrijk. Mooie  gebouwen, dikwijls vervallen en momenteel veel gastenverblijven en buitengoederen van stadsmensen. Stuk voor stuk geschikt om er een Auberge, gastenverblijf , ... van te maken en de gasten te laten genieten van het rijke aanbod van streekproducten. Heerlijk voor iemand die interesse heeft voor gastronomie. We komen in de Bordeaux-streek en zullen overnachten in motelformule op een camping in St. Emilion. Noten -en kastanjebomen en nu ook de wijngaarden kleuren onze dagroute.

 

14 mei

SMS: Wij zijn in labouheyre. 60 km van Dax . Bijna Frankrijk uit. Goed weer, leuke rit. Goed en goedkoop dak voor de nacht!

VERSLAG: De zon schijnt behoorlijk wanneer we St. Emilion verlaten. Dit stadje is ook historisch belangrijk en interessant voor de monumenten. Het is wel schitterend gerestaureerd en onderhouden. De wijnteelt is blijkbaar nog steeds een bron van welvaart. Je kan er in ieder geval zien dat er "middelen" zijn. Dit is één van de plaatsjes om nog eens terug te keren.
We maken een omweg via een fietspad (dat recht naar Bordeaux leidt op een oude spoorbaan). Dit leuke fietspad rechtvaardigt op zich al de omweg, gelukkig maar, want de "historisch en bouwkundig" als uiterst belangrijk voor de streekontwikkeling aangekondigde abdij ( waar o.a. ook pelgrims werden opgevangen en verzorgd) is dicht. We mogen geen blik binnenin werpen. We moeten maar wachten op een geleide toer van drie kwartier binnen anderhalf uur... We konden alleen maar zeggen: Madame, ce n'est vraiment pas ´"sympa " ( wat gebruiken de Fransen veel dat woordje).
In Cadillac steken we de Garonne over en komen in het gebied van de "entre deux mers" . Dit is een heel mooie wijnstreek om door te fietsen. Opvallend zijn hier ook de vele bloeiende acasia´s,  In Cadillac steken we de Garonne over en komen geleidelijk in de Landes ten Oosten van Bordeaux. Dit was een gevaarlijk gebied voor pelgrims. Daarom namen er ook veel een meer oostelijke langere route. Veel plaatsjes herinneren aan de pelgrimsroutes (Retis, Moustey....) en nu zien we ook overal (weg) aanduidingen. Het moet heel eenzaam geweest zijn in dit gebied voor de trekkers.  In Labouheyre vinden we onderdak in een gastenkamer (met alle moderne voorzieningen). Met onze bijdrage steunen we de parochiale werken. De Kerk in Frankrijk kende duidelijk een andere geschiedenis dan bij ons (strijdender, niet vanzelfsprekend , gedragen door leken... Is dit slechter?? Allicht gaan wij in Vlaanderen  dezelfde weg op... .

 

15 mei

SMS: Wij zijn in Dax sinds 13u. 75 km. Nu een halve dag rust. Morgen aanloop naar de pyreneeen. Liefs

VERSLAG: Vandaag willen we zeker in Dax toekomen. Gisteren kwamen we voorbij een restaurant, uitgebaat door een Nederlander (in Moustey ?) We hebben er een Heineken gedronken. De man heeft het heel druk. Hij heeft ook een stempel en info van het Compostela genootschap, Maar met zijn prijzen denken we niet dat veel Nederlanders er blijven eten,.
Het blijft koud en af en toe valt er een regenbui net voor of achter ons, we fietsen er gezwind tussendoor allicht geleid door St. Jacob die ons beslist beschermt??? Dit en ook wel de pijlrechte wegen door een vlakke streek doen ons vaart geven. De hele trip door de Landes (155 km.) bollen we af met een gemiddelde van 20,4 km. per uur. Het deel van gisteren (hierbij inbegrepen) was 19,4. Het liep vandaag uiterst lekker en toch zeker genieten geblazsn in de frisse boslucht: een ware gezondheidskuur, waardoor je voelt dat je echt "leeft".
Om 13 u. 30 staan we in Dax.
Leo de Fries, die we de vorige dagen reglmatig tegenkwamen, deelt samen met nog een andere Franse dame uit Middelkerke! (getrouwd met een Waalse Belg) met ons de kleine pelgrimsgite naast de parochie Dax St.Paul. Soms komen we ook wel "rare vogels" tegen onderweg, Als de bewuste dame (nu na een paar dagen stappen) ooit Compostela wil bereiken zal ze allicht veel hulp van boven moeten krijgen. Hoe stond het vroeger in onze catechismus rond "vermetel vertrouwen"??? We hebben tijd genoeg om een nieuwe regenjas te kopen voor Adri (ze is de hare onderweg verloren vanonder de snelbinder uitgewaaid)
De kleine gite wordt uitgebaat door het genootschap van de Landes. Een leuke babbel is er steeds bij en de man die wat aanplanting doet in de tuin komt met een lekkere fles streekdrank aperitief aandraven (gemaakt van onder meer de bladeren van perzikbomen)

 

16 mei

SMS: Hallo, zijn in Oloron St Marië. Mooie streek, alles in bloei. Regen af en toe zon. Voor mij (nvdr: voor A3 waarschijnlijk). Morgen col Somport -> afzien! Liefs

VERSLAG: Na weeral een goede nachtrust nemen we afscheid van Leo die naar St. Jean fietst. Alle andere Nederlanders die we tegenkwamen nemen trouwens deze route.
Wij fietsen vandaag naar Oleron St. Marie om via de Col de Somport de Pyreneeën over te steken. Op zondag is er veel dicht, zo ook de abdijsite van Sourde l'abbaye. In Sauveterre le Bearn nemen we onze picnic tegen de muur van de donjon met zicht op terug een prachtig Romaans kerkje. In Navarenx heeft een slimme uitbater van een Auberge op een bijzonder leuke manier zijn herberg/restaurant logiesplaats ingericht in het teken van de pelgrimage. Slim gezien.
Oloron St. Marie is een stadje dat ook bekend is door de Tour de France. Blijkbaar komen er hier ook regelmatig wielerploegen trainen. We staan aan de voet van de Pyreneeën. Het is een historisch kruispunt (en wachtplaats voor Pelgrims) van pelgrimtochten, Een gloednieuwe pelgrimgite bevindt zich aan de Notre dame kerk. We zijn er alleen met een lekesalesiaan uit Guatemala die vanaf de Somport te voet naar Compostella gaat.
's avonds ontmoeten we Kees, die hier via de oude route is toegekomen. Morgen doet hij ook de weg via de Somport, tot nu was de overtocht bar slecht. De persoon die ´s avonds langs komt in de gite stelt ons gerust. De weg is open en er wordt beter weer voorspeld: Wandelaars kunnen er wel nog niet over wegens de sneeuw.

 

17 mei

SMS: Wij zijn in Spanje! Het was een mooie tocht. Nu in Jaca. Liefs !

VERSLAG: De grote ? uitdaging , over de bergen met de tandem.

We staan op en het is effenaf schitterend weer. Dat is de eerste dag van het seizoen dat het zo'n zonnig weer is
De aanloop valt eigenlijk best mee,  De eerste veertig km, zijn beslist niet zwaarder dan wat we voordien al te verwerken kregen.
Het is genieten geblazen. De eerste keer in ons leven dat we schitterende berglandschappen op die wijze te zien krijgen FANTASTISCH; De laatste vijftien km met stukken tot 10 % en gemiddeld 5% zijn moeilijker , maar traag kan ook en we geraken er.

De daling van 35 km recht naar Jaca is dan weer een nieuwe en andere ervaring. Vanmorgen om 9 u. vertrokken en tegen 5 uur in Jaca na een bergrit van 85 km. Dat valt best mee .
In Jaca staat nog méér in het teken van Compostela. Hier vertrekken er veel wandelaars. We blijven er de voormiddag om wat verslagen op te sturen en verdere voorberidingen te treffen;

 

18 mei

VERSLAG: Na de pyreneeen gisteren hebben we niet veel zin om direct in actie te schieten. Daarom eerst wat internetten. Tegen de middag vertrekken we. Het is eigenlijk vrij warm. De bergjes nu vallen wat tegen. moeilijker dan verwacht.
Via moñasterio nuevo en San Juan de la Pena komen we in een sfeervol dorpje:Berdun : 's Avonds nog een klimmetje om hier boven te raken valt wel tegen. We overnachten in een sfeervolle auberge. Uitendelijk toch nog een 70 km. gefietst.

 

19 mei

VERSLAG: Na een fantastische nachtrust zijn we terug fit voor de strijd. Allicht kunnen we vandaag terug een wat langere rit aan. De wegbeschrijving is veelbelovend
Via de geboorteplaats van Franciscus Xaverius (Javier), rijden we vrij vlug door Sanguera (voormalige koningsplaats van Navarra). Net voor de kloof van Lumbier (een prachtig stukje natuur tussen de rotswanden waar de gieren rondcirkelen) , genieten we van een uitgebreide picnic in een lekker zonnetje. Nadien krijgen we een felle kopwind te verwerken, maar het landschap maakt veel goed. In de vooravond gaat het weer stukken beter en we bollen naar Puenta de la Reina, een kruispunt van Pelgrimswegen. Net voor Puenta stoppen we aan een geheimzinnig monument/heiligdom: "Ermita de Eurata":
onverklaarbare invloeden, pre christelijke en moorse invloeden, pelgrimssite, begraafplaats van omgekomen pelgrims, uniek raadselachtig bouwwwerk (raadpleeg internet).
Adri rook de soep van de concierge en ging een praatje aan. Wonderlijk, maar we konden er ook overnachten. Er was plaats voor een zestal pelgrims en we konden er ook mee-eten en 's avonds rustig puenta bezoeken. Een zinvolle avondviering samen met het gastgezin in dit uniek monument kwam er dan ook nog bij . Dit was een levenservaring voor ons beiden.

 

20 mei

VERSLAG: Wel een leuke ervaring gisterenavond, maar een van de gasten op de kamer bleek een ongelofelijke snurkster...
Adri heeft ze wel een paar keer geschud, het tafereel was De Funes (in la grande vandrouille) waard.
Via Puenta La Reine reden we vandaag langs een "zichtbaar" authentieke pelgrimsroete (vele dorpjes , stukjes weg, bruggen... die hiervan getuigen. Spijtig genoeg is dit traject op veel plaatsen al lang geleden kapot gemaakt door de N110 die het historisch trace volgt. Tot enkele jaren geleden levensgevaarlijk voor fietsers (de voetgangers werden al rapper van de weg afgeleid. Nu is er een nieuwe Autostrade bijgelegd: A12: nog meer beton, maar daardoor hebben fietsers de gehele N110 voor zich alleen: een beetje onwezenlijk ( Hilde van Jan , wees gerust, we zullen niet omver gereden worden). Via Estella, het Monasteri de Irache (vlakbij kan je bij een wijncooperatieve naast de waterkraan ook wijn tappen - deden we voor onze picnic), los Arces en Torres del Rio beriken we Viano, waar we besluiten om te overnachten. De rioja streek is toch wel heel mooi om door te fietsen en de wijn is er ook heel lekker, slaap wel

 

21 mei

SMS: Hallo, we zijn in Belorado. 65 km van Burgos. 1ste platte band. Mooi weer, 30°. Flinke kuitenbijters! Met knieën en q alles OK! Liefs xxx
VERSLAG: We zijn deze morgen bijzonder vroeg opgestaan en vroeg op stap en rijden door de Rio Obre streek. Logrono is nog maar pas ontwaakt wanneer we er door trekken. Een groepje Franssprekende Kraainemnaars vertrekt er (zonder bagage - wordt achter gebracht). Hier beginnen stilletjes aan de meer luxe- stappers aan hun tocht. De wijngaarden en amandelbomen kleuren nu ons parcours. In Navarotte zien we een barokke Kerk met veel bladgoud in de altaarstukken opgesmukt. In haar 'glorietijd´ heeft Spanje nogal wat bijeen gegaard vanuit Z. Amerikaanse e.a.landen. In de verte hebben we constant zicht op de hoge 2260 m. besneeuwde St. Lorenzo Piek. Oei, ineens is het traject van de A12 ten einde en al het verkeer komt op de N120. Zo rap als mogelijk stoppen we in het eerste beste dorpje: Redesila del Camino. We overnachten er in de Albergue en krijgen ook een lekkere pelgrimsmenu (en dat voor een vrije bijdrage)
We weten intussen dat een pelgrimsmenu van twee gangen met dessert en fles wijn inbegrepen tussen de 8 en 10 Euro kost.

 

22 mei

SMS: Hallo, wij zijn 20km voorbij Burgos. Prachtige kathedraal. Minder hellingen, mooi weer. Veel pelgrims op camino. Tandem overal bewondering. Liefs aan allen

VERSLAG: In Belorado is alles nog dicht, behalve "bevoorradingswinkels" wanneer we er doorfietsen. Onze route wijkt terug af van de stappersroute die de N 120 volgt. De fietsersroute is nu allicht stukken mooier. San Juan de de Ortega was net zoals zijn leermeester een bouwheer.Mede daardoor en omdat hij in zijn bouwwerken oog had voor het welzijn van de Pelgrims, werd hij Heilig verklaard. Tja, toen bestonden er nog geen andere architectuur, of literatuurprijzen en verdienstelijke mensen werden dan maar heilig . San Juan is echter een niet te missen plaatje op de camina. We ontmoeten er een paar Koreanen die met bagage de hele Spaanse weg stappen. Er zijn er veel en blijkbaar hebben ze ook dezelfde motivaties om die tocht te doen als vele WesterlinSpaanse wielertoeristen zijn gek van onze fiets. We staan steeds in de belangstellingIn de namiddag bezoeken we Burgos. Kathedraal en museum: meesterlijk. Weer een plek om nog eens terug te komen wanneer we heel veel tijd hebben. Onze Vlaamse retabels en een massa Vlaamse primitieven zijn er prominent aanwezig. Brusselse ateliers pikten toch wel graantjes mee van de riojkdom van Spaanse opdrachtgevers. Na een omwegje is er geen plaats meer in de Albergue. Geen nood, er is veel plaats in de lokale sportzaal die er best is op voorzien, en we kunnen er slapen als rozen. Net voor het slapen gaan konden we nog even genieten en wegdromen bij een ondergaande zon met schitterend zicht op de oñmgeving vanuit een miniscuul hoog gelegen Spaans dorpje. .

 

23 mei

SMS: Hallo, wij zijn 80km van Leon moeten nog een 400km fietsen, alles oké. Prachtig weer, 30°, wind in 't gat -> ideaal!

VERSLAG: Na een reeks dorpjes, met even mooie namen als ze eruit zien, komen we op de "Meseta" de Spaanse hoogvlakte: voorbode van een vlak traject in een lekker zonnetje: Wind maken we met de fiets wel zelf. Voor stappers is het warmer. Voor de pelgrims in de Middeleeuwen moeten dit, in de hete zomerzon verschrikkelijke kilometers zijn geweest. Vandaar hospitales en kloosters onderweg met vele voorzieningen (nis met voedsel voor late pelgrims. De tempeliers waren hier aanwezig om de bedevaartrouts te beschermen en stichtten o.a. Sta Maria de Manzana. Alles is er dicht. Het is nu verder ook een godverlaten plaats maar, vergis je niet reiziger... het onooglijke dorpskerkje blijkt onschatbare kunstwerken te bevatten met o.a. Brugse ?? wandtapijten en (weeral) een reeks Vlaamse primitieven. Ook in alle andere pelgrimsplaatsjes die we aandoen is alles dicht, maar St. Jacob en de Camino is alom tegenwoordig. De zon is ook al een week lang onze trouwe metgezel en de schitterende bouwwerken geven, ook aan de buitenkant, veel van hun geheimen prijs: enorme Romaanse kerkportalen om de pelgrims op te vangen met echte stripverhalen in steen uitgebeiteld om pelgrims de verhalen van de bijbel en allerlei sagen en legenden bij te brengen (Roelandsage, sage van de 100 maagden die gered werden door kwade stieren,...). Het doet ons ook wel iets wanneer we beseffen dat honderden duizenden mensen ons hier voorgingen en ook een zekere Karel De Grote met legertroepen deze weg vrijmaakte: Wie werd verjaagd, waarom, hoe botsten hier de wereldgodsdiensten en welke rol speelden die religies om orde te brengen in de ongestructureerde wereld van volkeren die een plaatsje zochten op deze wereldbol en ergens veiligheid en bescherming zochten....

 

24 mei

SMS: We zijn 30km voorbij Léon. 'T weer veranderd. Nog een 300 zware km. Liefs

VERSLAG: De jonge Albergue verantwoordelijke is zot van onze tandem en allicht daardoor hebben we nog een plaatsje gekregen gisterenavond in het klene Calzadilla. . Andere fietsers moesten verder. Onze tandem snort door het vlakke caminogedeelte. Voor stappers is het allicht eentonig.We ontmoeten een canadees die alleen te voet vertrokken is in Vezelay en nu met zijn 2 dochters verder trekt naar Santiago. In Sahaghun bevinden zich ook ongemeen veel restanten van een groots camino verleden: San Tirso abdij, ooit de belangrijkste van Spanje, een brug met romeinse vestingen, hospitales, een slagveld waar ooit 40.000 Kristenen sneuvelden...? Na enkele leuke stadjes rijden we Leon binnen. Gaudi heeft er een paleis gebouwd en de kathedraal is ook indrukwekkend. Een vroeger pelgrimshospitaal is nu een super de luxe parador. We belanden in een kleine prive alberge in Mazzarife.

 

25 mei

VERSLAG: De ooievaars volgen de ploeg v.d. boeren soms wel met 15 of meer. We rijden op de restanten v.e. romeinse heirbaan, bruggen incluis(Hopital de Orbigo)Vele dorpen lijken hier vervallen,slecht gebouwde huizen en ontvolkt, in deze landbouwstreek is niet veel volk meer nodig. De velden ogen nochtans bijzonder vruchtbaar. Ook Astorga lijkt desolaat, maar centrum biedt heel wat.Een klooster is gebouwd op de ruines v,e. romeinse villa, zelfs bovenop mozaikvloeren, die deels bloot zijn gelegd. Ook hier bouwde Gaudi een bisschoppelijk paleis. De romeinen zijn alom tegenwoordig. De stree wordt weer afwisselend en we trekken door de Montes de Leon.Witte en gele brem, rode en witte heide: schitterend..en nog verder weg. de bergen van Irago. Het begint te regen en we moeten klimmen.Caminotoeristen worden 1km. voor een albergue afgezet en komen hun nummertje opvoeren aan het cruz de ferro(de plaats waar de pelgrims tot besef kwamen dat ze hun doel konden bereiken.) In volle afdaling(beetje gevaarlijk)besluiten we om in El Acebo te stoppen.

 

26 mei

SMS: Hoi, we zijn in Cebreiro, provincie Galicia op 1310m. Klims van 8,10 en 12% maar zo mooi! Nog 170km! Liefs xxx

VERSLAG: de laatste zware klim voor ons einddoel, nog 250 km. ligt in het verschiet. We genieten van de immens mooie flora bij de afdaling. Molinesca is weer zo'n typisch mooi dorpje. Door "El Bierzo" komen we in Ponferrada. De tempeliersburcht is er indrukwekkend. In Villafranca(een echte pelgrimshalte plaats, begint ons laatste traject. Franciscus van Assisie kwam er zelfs langs om een post te stichten. Vandaaruit klimmen we weer door de regen tot het hoogste punt: een middeleeuws aandoend dorpje: Cebreiro waar we overnachten.

 

27 mei

VERSLAG: Cebreiro is een mysterieus plaatsje. Hier zou de Heilige Graal verborgen zijn geweest. De bergkam is ook de grens tussen Castilie-Leon en Galicie. Galisiers zij Kelten en wonen er al sinds 600 vr.XS. Veel gebruiken en taal werden behouden, ondanks bezettingen. Spijtig genoeg zien we weinig v.h. fascinerende berglandschap(het mooiste v.d. camino)wegens mist.De rest v.d.dag behoorlijk fietsweer en h. groene heuvelende afwisselende Galicie spreekt ons erg aan.In e. klein onoogelijk boerengat overnachten we.

 

28 mei

VERSLAG: Vandaag laten we ons voorwiel nazien.Korte rit op h. programma, te kort nr. onze gewoonte en we maken een ommetje nr. e. M.E. kasteel,castillo de Pampre.Het is wel een groot ommmetje(weg verloren)In Melide komen we toevallig in "the place to be" om octopus te eten. superlekker specialiteit v.d.streek met een goede fles landwijn. De klimmetjes van 10% nadien vielen wel wat tegen. Deel v.d. penetentie. Maar ja, Compostela wacht, morgen nog 50 km.

 

29 mei

SMS: 13u00: We zijn er! Hoera voor ons zelf! (nvdr. en van alle lezers ook wel!)

We hebben overnacht in Arzua, met veel lawaai van Spaanse en Engelse jongeren. Onderweg moeten we nog een aantal klimmetjes bedwingen en het regent ook. Uiteindelijk ligt Compostela in de verte, het doet je wat. We rijden Compostella via de verkeerde, heel steile weg binnen. Dan begint het ritueel: de "Compostelaat" (bedevaartsbewijs, of diplome) afhalen. Vervolgens: heel veel volk; rijen wachtenden; pelgrims van overal en allerlei pluimage; slaapplaats zoeken (in het grote Seminarie menor; wat slenteren; viering in de kathedraal, met bewust wierookvat.... een grote show eigen aan een toeristische plaats... maar weinig te maken met onze intenties.

 

30 mei

De hele dag geflaneerd in Santiago. Soms in de gezellige drukte meestal te druk. Leuke Galissiche muziek, maar ook toerisme as usual: wandelstokken,schelpen en T-shirts... . Alleen in het museum van de kathedraal was het rustig (weeral Brusselse tapijten en andere Vlaamse kunst). Het was de 1ste dag sinds 3 mei dat we niet hebben gefietst: afkicken !
Veel beschouwingen en leuke ervaringen zetten we niet in onze verslagen, maar reserveren we voor latere bijeenkomsten en gesprekken met jullie.
Morgen gaan we met de bus naar het einde van de wereld (Finistere) en dan op ons gemakske met de fiets naar Lourdes. foto’s volgen nog.
Bedankt aan iedereen die ons heeft aangemoedigd de laatste dagen alsook bedankt vooral jullie lieve smsjes en mailtjes !

 

1 juni

SMS: We zijn vandaag op terugweg in Lugo aangekomen

 

3 juni

SMS: Prachtig mooie bergrit tussen en boven de wolken. Nu logeren in een dorpje, San Antoine.Morgen verder de bergen door. Liefs xxx

 

5 juni

SMS:Hoi, vandaag exclusief mooie bergtocht. Nu heerlijk terrasje. We zijn bijna in Leon.

 

7 juni

SMS: Ola! Natuur op z'n mooist. Alle dagen knapper! We zijn in Aguilar de campo. Liefs

 

8 juni

SMS: Hallo, hier ook geen zon. Goed fietsweer. Verbazend mooi, nooit gezien!

 

9 juni

SMS: Hallo daar! Regen, nog 100 km van Pamplona. Mooie casa rural, beetje duur maar geen keus. We genieten!

 

11 juni

MAIL: We zijn een paar dagen gebleven in Santiago en ook een uitstapje gemaakt naar finistere met de lijnbus. Over Santiago zelf valt eigenlijk niet zoveel te vertellen. We reserveren dit voor latere gesprekken. Intussen zijn we in Iruna/ Pamplona en zijn wat aan het temporiseren om niet te vlug in Lourdes aan te komen. Onze terugreis door de Spaanse Noordelijke bergstreken was effenaf schitterend. Geen van ons beiden heeft ooit zo mooie reiservaringen gehad. De luttele fietsreizigers die een stukje met ons mee hebben opgetrokken ( twee Nederlanders en drie Kempenaars) beaamden dit ook volmondig. De terugreis zoals uitgestippeld in het boekje van Sweerman is ook stukken mooier dan de heenreis. We zijn ook gewonnen voor fietsreizen en zijn er nu grote promotoren van geworden. Niet te geloven hoe handig een fiets is bij verre reizen. Je ziet, ruikt hoort de natuur in alle facetten: bloemen, ongelofelijk veel vogels , vergezichten en iets heel kortbij heb je steeds gezien en je hebt de tijd om mekaar opmerkzaam te maken over iets. We hebben verschillende keren tegen elkaar gezegd dat er enorm veel mensen een dure vliegtuigreis met de nodige energie boeken om amper een dag te beleven zoals wij er enkele tientallen hebben beleefd. De foto's zullen we thuis op de website zetten om jullie iets mee te laten beleven. We hopen echter jullie te overtuigen om zelf de fiets te pakken en op reis te gaan. Het is veel makkelijke dan de meesten vermoeden, indien je je niet spiegelt aan wielrenners. In een week sta je al heel ver... Ook een stad bezoeken met een fiets is bijzonder handig. Met de tandem reizen heeft een extra facet en is ongelofelijk meegevallen. Veel fietsreizigers kregen het nakijken. Geen berg heeft ons klein gekregen en je moet die in Spanje niet onderschatten. Adri heeft achteraan extra kunnen genieten: vrij kunnen rondkijken en de weg aangeven. Ze speelt GPS (bijzonder handig). Al met al een reis naar Santiago die voor ons toch een mijlpaal in ons leven is geworden ( een beetje de bedoeling). Nog een dag of vijf om op ons gemak over de Pyreneeen te slenteren richting Lourdes om daar de vrienden van Okra te kunnen ontmoeten en met hen terug te keren naar België